Grypa jest wywoływana przez wirusy typu A, B i C, które stale mutują, przez co na grypę możemy zachorować wiele razy. Typy A i B powodują sezonowe epidemie (znane jako sezon grypowy) i mają największą zaraźliwość wśród ludzi. Typ C powoduje jedynie łagodne infekcje dróg oddechowych. Istnieje także typ D, ale dotychczas nie potwierdzono, aby był przyczyną chorób u ludzi.
Czas, jaki upływa od zarażenia się wirusem grypy do pojawienia się objawów, wynosi średnio 2 dni. Zakaźność rozpoczyna się dzień przed wystąpieniem objawów i utrzymuje się od 7 do 10 dni.
Wykrywanie grypy sprawia nierzadko pewne trudności, gdyż bardzo często w badaniu lekarskim nie stwierdza się zmian osłuchowych ani powiększenia węzłów chłonnych. Do jej leczenia nie jest konieczne potwierdzenie infekcji badaniami laboratoryjnymi, aczkolwiek dostępne już powszechnie testy apteczne pozwalają na szybkie wykrycie wirusa grypy i dostosowanie leczenia Przede wszystkim należy samodzielnie obserwować niepokojące nas symptomy.
Objawy kliniczne charakterystyczne dla grypy to:
Choroba zazwyczaj ustępuje samoistnie. Warto pamiętać, że dostępne bez recepty leki zwalczają tylko objawy grypy, nie zaś samego wirusa.
Mimo, że grypa występuje we wszystkich grupach wiekowych, to największą zapadalność notuje się zwykle u dzieci (i nastolatków), ponieważ spędzają one dużo czasu w grupach, a także dotykają wielu powierzchni, co znacznie podnosi prawdopodobieństwo zakażenia. Objawy grypy u dzieci są dużo ostrzejsze niż w przypadku dorosłych. Zaliczamy do nich:
Komplikacje pogrypowe u dzieci to m.in. zapalenia ucha, zatok i zapalenie płuc oraz poważne powikłania neurologiczne. Największe ryzyko ich wystąpienia występuje u dzieci do 2 roku życia.
Najwięcej zgonów spowodowanych grypą występuje w grupie osób starszych. To one są najczęściej obarczone przewlekłymi schorzeniami, a także mają osłabiony układ odpornościowy – z wiekiem słabnie jego reaktywność i efektywność.
Komplikacje pogrypowe w tej grupie ryzyka to zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok obocznych nosa, ale także wyjątkowo groźne powikłania układu krążenia, takie jak: zapalenie mięśnia sercowego, udar mózgu czy zaostrzenie choroby wieńcowej, mogące powodować nagły zgon.
Mimo, że grypa ma różne oblicza w różnych grupach ryzyka, dla wszystkich jest niezwykle niebezpieczną chorobą, która może powodować poważne komplikacje zdrowotne. Opracowywana przez naukowców co roku szczepionka przeciw grypie sezonowej jest bezpiecznym i skutecznym sposobem na zabezpieczenie siebie i swoich bliskich przed tą chorobą.
Grypę żołądkową, a właściwie zapalenie żołądkowo-jelitowe, wywołują najczęściej rotawirusy (rzadziej norowirusy lub adenowirusy) poprzez zakażenie układu pokarmowego. Choroba ta występuje sezonowo wtedy, gdy organizm jest osłabiony, a tym samym bardziej podatny na wirusy. W Polsce najwięcej zakażeń występuje jesienią i zimą. Do zakażenia najczęściej dochodzi drogą pokarmową lub kropelkową, na przykład w komunikacji miejskiej, w sklepie lub w pracy.
Do typowych objawów grypy żołądkowej należą:
Może wystąpić również gorączka, czasami wynosząca nawet 39 st. C, a także inne objawy grypopodobne, takie jak bóle głowy i mięśni, dlatego czasami możemy mylić grypę żołądkową z grypą sezonową. Należy jednak pamiętać, że potocznie tak nazywana grypa jelitowa nie ma nic wspólnego z wirusami grypy.
Najważniejsze w walce z „jelitówką” jest nawadnianie organizmu, najlepiej wodą z dodatkiem
elektrolitów, ponieważ biegunka i wymioty pozbawiają organizm ważnych minerałów.
Aby zapobiegać grypie żołądkowej, należy często myć ręce, dbać o czystość sprzętów kuchennych,
dokładnie myć i właściwie przechowywać żywność, a także przestrzegać pozostałych zasad higieny.
Najlepszą metodą, chroniącą zarówno dzieci, dorosłych, jak i seniorów, są szczepienia ochronne. Warto pamiętać, że na zbudowanie odporności potrzeba ok. 2-3 tygodni, dobrze jest więc zaszczepić się jesienią , jeszcze przed szczytem zachorowań, występującym w Polsce między styczniem a marcem. Z czasem odporność przeciwko grypie stopniowo spada. Ze względu na sezonową zmienność szczepów wirusów grypy, zaleca się, aby przeciwko tej chorobie szczepić się co roku.
Wirus typu A i wirus typu B – odpowiedzialne za sezonowe epidemie, czyli za sezon grypowy, w czasie którego szczyt zachorowań w Polsce obserwujemy między styczniem a marcem
Wirus typu C – powoduje jedynie łagodne infekcje dróg oddechowych
Wirus typu D – dotychczas nie potwierdzono, aby był przyczyną chorób u ludzi.
Opracowano na podstawie: